Er was eens een meisje genaamd Goudlokje die verdwaalde in het bos en bij een klein huisje aankwam. Ze klopte aan en toen er geen antwoord kwam, besloot ze naar binnen te gaan. In het huisje zag ze drie stoelen en drie kommen met pap op tafel staan. Goudlokje was hongerig en besloot om van de pap te proeven.
Ze proefde eerst de pap in de kleine kom, maar die was te heet. Vervolgens proefde ze de pap in de middelste kom, maar die was te koud. Tot slot proefde ze de pap in de grote kom en die was precies goed. Goudlokje at de hele kom leeg en voelde zich voldaan.
Plotseling hoorde ze een geluid en zag ze drie beren het huisje binnenkomen. De beren waren geschokt om Goudlokje in hun huisje aan te treffen. Maar Goudlokje legde uit dat ze verdwaald was en honger had. De beren waren vriendelijk en nodigden haar uit om te blijven en samen te eten.
Goudlokje en de beren deelden de rest van de pap en deelden ook verhalen over hun avonturen in het bos. Uiteindelijk besloot Goudlokje om weer naar huis te gaan en nam afscheid van de beren.
Dit sprookje van Goudlokje en de drie beren leert ons dat vriendelijkheid en gastvrijheid altijd beloond worden. Het is belangrijk om anderen te helpen, zelfs als ze vreemdelingen zijn. En wie weet, misschien kom je ooit ook wel drie beren tegen die je uitnodigen om mee te eten!