De staat buiten werking stellen is een controversiƫle maatregel die in sommige landen wordt genomen om de normale werking van de regering en haar instituties tijdelijk op te schorten. Deze maatregel wordt vaak genomen in noodsituaties, zoals bij een staatsgreep, oorlog, natuurramp of andere crisis waarbij de normale gang van zaken ernstig verstoord is.
Het buiten werking stellen van de staat kan verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de specifieke omstandigheden en de wetgeving van het land. In sommige gevallen kan de regering worden ontbonden en vervangen door een interim-regering of militair bestuur. In andere gevallen kunnen bepaalde grondrechten en vrijheden worden beperkt of opgeschort, zoals de vrijheid van meningsuiting, vergadering en vereniging.
Het buiten werking stellen van de staat roept vaak heftige reacties op van zowel voor- als tegenstanders. Voorstanders beweren dat het noodzakelijk is om de stabiliteit en veiligheid van het land te waarborgen in tijden van crisis. Tegenstanders daarentegen beschouwen het als een bedreiging voor de democratie en de rechtsstaat, omdat het de machtsverhoudingen en de vrijheden van de burgers kan aantasten.
Het is daarom belangrijk dat het buiten werking stellen van de staat altijd met grote voorzichtigheid en verantwoordelijkheid gebeurt, en dat er duidelijke wettelijke en constitutionele waarborgen zijn om misbruik te voorkomen. Hoewel het een ongewone en extreme maatregel is, kan het soms noodzakelijk zijn om de stabiliteit en veiligheid van het land te waarborgen in uitzonderlijke omstandigheden.