Daardoor neemt men de raamvertelling tot zich.
Een raamvertelling is een literair techniek waarbij een verhaal binnen een verhaal wordt verteld. Dit kan op verschillende manieren worden gedaan, bijvoorbeeld door een personage in het hoofdverhaal die een ander verhaal vertelt, of door verschillende verhalen die met elkaar verweven zijn. Deze techniek wordt vaak gebruikt om diepte en complexiteit toe te voegen aan het verhaal en om de lezer te betrekken bij de verschillende lagen van het verhaal.
Het idee achter een raamvertelling is dat het hoofdverhaal wordt omlijst door een ander verhaal, dat als het ware het kader vormt waarbinnen het hoofdverhaal zich afspeelt. Door deze structuur krijgt het verhaal een extra dimensie en worden de personages en gebeurtenissen in het hoofdverhaal in een breder perspectief geplaatst. Dit kan de lezer helpen om de thema’s en motieven van het verhaal beter te begrijpen en om een dieper inzicht te krijgen in de personages en hun beweegredenen.
Een van de redenen waarom lezers zich tot een raamvertelling aangetrokken voelen, is dat het hen uitnodigt om actief deel te nemen aan het verhaal. Door de verschillende lagen van het verhaal te ontrafelen en te interpreteren, worden lezers uitgedaagd om na te denken over de betekenis en de boodschap van het verhaal. Dit kan leiden tot een dieper begrip en een intensere beleving van het verhaal, waardoor het lezen van een raamvertelling een verrijkende ervaring kan zijn.
Daardoor neemt men de raamvertelling tot zich, omdat het de mogelijkheid biedt om op een meer interactieve en participatieve manier met een verhaal om te gaan. Door de gelaagdheid en complexiteit van een raamvertelling worden lezers uitgedaagd om actief betrokken te zijn bij het verhaal en om zelf op zoek te gaan naar de verborgen betekenissen en verbanden. Dit kan leiden tot een dieper begrip en een intensere beleving van het verhaal, waardoor een raamvertelling een onvergetelijke leeservaring kan zijn.