In 1949, Amsterdamse politiecommissaris begon met de reeks “De commissaris vertelt.” puzzel. Deze puzzelreeks werd al snel populair onder de inwoners van Amsterdam en groeide uit tot een geliefd tijdverdrijf voor velen.
De puzzels, bedacht door de politiecommissaris zelf, waren niet alleen vermakelijk maar dienden ook een educatief doel. Door het oplossen van de puzzels werden de puzzelaars gestimuleerd om na te denken, logisch te redeneren en hun geheugen te trainen. Daarnaast zorgde het samenwerken aan de puzzels voor een gevoel van gemeenschap en saamhorigheid onder de deelnemers.
De puzzels varieerden in moeilijkheidsgraad en onderwerpen, van cryptogrammen tot doolhofpuzzels en van raadsels tot rebussen. De politiecommissaris stond erom bekend dat hij altijd nieuwe en originele puzzels bedacht, waardoor de puzzelreeks nooit ging vervelen.
Naast het plezier en de uitdaging die de puzzels boden, had de reeks “De commissaris vertelt.” ook een maatschappelijk doel. Door het verspreiden van de puzzels hoopte de politiecommissaris de band tussen de politie en de burgers te versterken en het imago van de politie te verbeteren. De puzzels zorgden voor een laagdrempelige manier om in contact te komen met de politie en droegen bij aan een positieve beeldvorming.
Al met al was “De commissaris vertelt.” een bijzondere en succesvolle puzzelreeks die jarenlang de inwoners van Amsterdam heeft vermaakt en geïnspireerd. De puzzels waren niet alleen een bron van vermaak, maar ook een manier om de band tussen de politie en de burgers te versterken en bij te dragen aan een positief imago van de politie.